Władysław Kozakiewicz (ur. 8 grudnia 1953 w Solecznikach pod Wilnem) - polski lekkoatleta - tyczkarz.

Mistrz olimpijski w skoku o tyczce w Moskwie w 1980 z wynikiem 578 cm. W konkursie olimpijskim stoczył pojedynek z zawodnikiem gospodarzy Konstantinem Wołkowem, kolegą z reprezentacji Tadeuszem Ślusarskim oraz wrogo nastawioną publicznością.

Pamiętany z powodu gestu, który wykonał w stronę gwiżdżących kibiców sowieckich, za co później Rosjanie żądali odebrania medalu (tzw. gest Kozakiewicza).

Na swoich pierwszych igrzyskach, cztery lata wcześniej w Montrealu skacząc z kontuzją stopy zajął w konkursie 11 miejsce.

W 1980 r. dwukrotnie ustanawiał rekordy świata: wynikami: 572 i 578 cm. W tym też roku wygrał Plebiscyt Przeglądu Sportowego zostając wybrany najlepszym sportowcem roku w Polsce.

Inne osiągnięcia to: Halowe Mistrzostwo Europy (1977, 1979), wicemistrzostwo Europy (1974) i dwa brązowe medale w hali (1975, 1982).

W czasie swojej kariery 8-krotnie poprawiał rekord Polski windując go od 532 cm w 1973 do 578 cm. Był też 10-krotnym mistrzem kraju.

W 1985 r. wyjechał na stałe do Niemiec, gdzie poprosił o azyl. Po otrzymaniu obywatelstwa niemieckiego kilkakrotnie wystąpił w turniejach lekkoatletycznych w barwach tego kraju. Wynikiem 570 cm poprawił nawet rekord RFN.

W latach 1998-2002 był radnym Rady Miasta Gdyni, mandat zdobył z listy ugrupowania AWS. Był w tym czasie z ramienia gdyńskiego samorządu przewodniczącym Komisji Sportu Związku Miast Bałtyckich.